Wzmianki o istnieniu rzemiosła ciechanowskiego sięgają X wieku, kiedy to ukształtowane wokół Ciechanowa „Państwo Plemienne” zostało włączone w skład Monarchii Pierwszych Piastów.
W 1266r. Ciechanów otrzymał prawa miejskie, potwierdzone następnie w 1400 r.
Z tych czasów pochodzą, informacje o rozwijaniu się rzemiosła ciechanowskiego zorganizowanego w ponad 20 cechach i bractwach cechowych: krawców, szewców, złotników, ślusarzy, kołodziei, garbarzy, kowali, oraczy, łuczników, kuśnierzy, rymarzy, garncarzy, zdunów, piwowarów oraz cechu literatów.

Cechy otrzymywały specjalne przywileje od Książąt Mazowieckich, a później Królów Polskich co dowodzi wielkiego znaczenia i poważania jakim cieszyło się rzemiosło w dawnym Ciechanowie.
Załamanie przyszło wraz z klęskami i wojnami XVII w. Miasto pustoszyli Szwedzi (1657 i 1708) pożary i zarazy. Z licznych dawnych cechów w Ciechanowie pod koniec XVIII w. stały stan zachowały jeszcze te, które skupiały rzemieślników wytwarzających produkty niezbędne dla ogółu ludności; a więc: szewcy, krawcy, rzeźnicy, piekarze, oraz ci, którzy pracowali na potrzeby okolicznych wsi.