HISTORIA CECHU
Wzmianki o istnieniu rzemiosła ciechanowskiego sięgają X wieku, kiedy to ukształtowane wokół Ciechanowa „Państwo Plemienne” zostało włączone w skład Monarchii Pierwszych Piastów.
W 1266r. Ciechanów otrzymał prawa miejskie, potwierdzone następnie w 1400 r.
Z tych czasów pochodzą, informacje o rozwijaniu się rzemiosła ciechanowskiego zorganizowanego w ponad 20 cechach i bractwach cechowych: krawców, szewców, złotników, ślusarzy, kołodziei, garbarzy, kowali, oraczy, łuczników, kuśnierzy, rymarzy, garncarzy, zdunów, piwowarów oraz cechu literatów.
W 1266r. Ciechanów otrzymał prawa miejskie, potwierdzone następnie w 1400 r.
Z tych czasów pochodzą, informacje o rozwijaniu się rzemiosła ciechanowskiego zorganizowanego w ponad 20 cechach i bractwach cechowych: krawców, szewców, złotników, ślusarzy, kołodziei, garbarzy, kowali, oraczy, łuczników, kuśnierzy, rymarzy, garncarzy, zdunów, piwowarów oraz cechu literatów.
Cechy otrzymywały specjalne przywileje od Książąt Mazowieckich, a później Królów Polskich co dowodzi wielkiego znaczenia i poważania jakim cieszyło się rzemiosło w dawnym Ciechanowie.
Załamanie przyszło wraz z klęskami i wojnami XVII w. Miasto pustoszyli Szwedzi (1657 i 1708) pożary i zarazy. Z licznych dawnych cechów w Ciechanowie pod koniec XVIII w. stały stan zachowały jeszcze te, które skupiały rzemieślników wytwarzających produkty niezbędne dla ogółu ludności; a więc: szewcy, krawcy, rzeźnicy, piekarze, oraz ci, którzy pracowali na potrzeby okolicznych wsi. Ożywienia rzemiosła nic nie wniosły reformy sejmu czteroletniego ani awans na miasto wojewódzkie postanowiony przez Sejm Grodzieński w 1793r.
Nic nie poprawiły 12- letnie rządy pruskie, ani burzliwy okres Królestwa Kongresowego mimo tych zmian w 1828r. osiadłych rzemieślników w mieście było 311.
Przejawy ożywienia i dobre warunki rozwoju nastąpiły po uruchomieniu tzw. Kolei Nadwiślańskiej (1877r.) Rzemiosło zaczyna dostosowywać się do zmieniających warunków ekonomicznych, „Wypełnia Luki”, które zostawia przemysł. Rozwija się dynamicznie po wybuchu I Wojny Światowej wielu rzemieślników zostało zmobilizowanych i wcielonych do carskiej armii, wielu ewakuowało się w głąb Rosji.
Upragniona wolność po latach niewoli dawała dużo nadziei.
Wkrótce po przejęciu władzy przez administrację, Polską, oprócz problemów politycznych najpilniejszą sprawą było rozwiązanie wielu kwestii gospodarczych. Rzemiosło przeżywało trudności związane ze spadkiem wartości pieniądza, brakiem kredytów, surowców.
Zmiany te zapoczątkowało w 1927r. nowe prawo przemysłowe.
W 1929r. przy ul. Śląskiej rzemieślnicy ciechanowscy zakładają resursę rzemieślniczą. Nadal mimo nowych przepisów prawnych istnieją cechy: wędliniarzy, kowali, szewców, stolarzy, kołodziei, piekarzy, krawców.
II Wojna Światowa nie oszczędzała naszego rzemiosła pozamykane cechy, pozamykane zakłady rzemieślnicze, rozstrzelani rzemieślnicy, niektórzy wywiezieni do obozów.
Pierwsze lata powojenne były okresem korzystnym dla rozwoju produkcji rzemieślniczej, bowiem niektóre zakłady przemysłowe zostały unieruchomione w czasie działań wojennych, co znacznie ograniczało konkurencję wydajniejszej i tańszej produkcji przemysłowej. Zakłady rzemieślnicze, które także ucierpiały w czasie wojny łatwiej i szybciej się odradzały choć trzeba przyznać, że wyposażenie techniczne większości z nich stało w tamtym okresie na bardzo niskim poziomie.
Po 1945r. roku tworzy się w Ciechanowie Powiatowy Związek Cechów, który organizuje poszczególne działy rzemiosł (cechy) i próbuje pobudzić je do życia.
Liczba zakładów rzemieślniczych zwiększa się choć faktycznie trzeba do nich dodać tyle samo zakładów nie zarejestrowanych oraz zakładów należących do ludności żydowskiej.
4.XII.1948r. organizuje się Pomocnicza Spółdzielnia Cechów Powiatu Ciechanowskiego, która odtąd odgrywa znaczną i ważną rolę w życiu naszego rzemiosła. Zaopatruje w surowce, organizuje zbyt wyrobów i własną sieć punktów usług rzemieślniczych, ale nadchodzi okres 1949-1956; czas regresu dla zakładów rzemieślniczych z 380 zakładów w 1956r. zostaje - 255.
30.XII.1956r. Powiatowy Związek Cechów powołuje - Powiatowy Cech Rzemiosł Różnych.
Walne Zgromadzenie Delegatów Powiatowego Cechu Rzemiosł Różnych w dniu 1.VI.1958r.
- uchwala dzień 29.VI – Świętem Rzemiosła Ciechanowskiego i przyjmuje za Patrona – Św. Piotra.
- podejmuję uchwałę w sprawie ufundowania Sztandaru Cechowego.
Liczba zakładów rzemieślniczych zwiększa się choć faktycznie trzeba do nich dodać tyle samo zakładów nie zarejestrowanych oraz zakładów należących do ludności żydowskiej.
4.XII.1948r. organizuje się Pomocnicza Spółdzielnia Cechów Powiatu Ciechanowskiego, która odtąd odgrywa znaczną i ważną rolę w życiu naszego rzemiosła. Zaopatruje w surowce, organizuje zbyt wyrobów i własną sieć punktów usług rzemieślniczych, ale nadchodzi okres 1949-1956; czas regresu dla zakładów rzemieślniczych z 380 zakładów w 1956r. zostaje - 255.
30.XII.1956r. Powiatowy Związek Cechów powołuje - Powiatowy Cech Rzemiosł Różnych.
Walne Zgromadzenie Delegatów Powiatowego Cechu Rzemiosł Różnych w dniu 1.VI.1958r.
- uchwala dzień 29.VI – Świętem Rzemiosła Ciechanowskiego i przyjmuje za Patrona – Św. Piotra.
- podejmuję uchwałę w sprawie ufundowania Sztandaru Cechowego.
W dniu 8.VI.1958r. rodzi się myśl budowy „Dom Rzemiosła”, w 1960r. powstaje Komitet Budowy.
Budowa trwała w okresie 22.X.1966r. do 10.XI.1969r., użytkowanie Domu Rzemiosła rozpoczęło się jesienią 1969r.
Walne Zgromadzenie Powiatowego Cechu Rzemiosł Różnych w Ciechanowie w dniu 9.VII.1972r. podjęło uchwałę – nowo wybudowany Dom Rzemiosła nazwać imieniem Stanisława Staszica - społecznika i patrioty, jako wzór jak należy żyć i pracować dla dobra Narodu.
Dalsze lata to dość stabilny rozwój rzemiosła w okresie poprzedzającym wprowadzenie nowej ustawy o działalności gospodarczej. W 1989r. do cechu należało około 700 zakładów rzemieślniczych.
Budowa trwała w okresie 22.X.1966r. do 10.XI.1969r., użytkowanie Domu Rzemiosła rozpoczęło się jesienią 1969r.
Walne Zgromadzenie Powiatowego Cechu Rzemiosł Różnych w Ciechanowie w dniu 9.VII.1972r. podjęło uchwałę – nowo wybudowany Dom Rzemiosła nazwać imieniem Stanisława Staszica - społecznika i patrioty, jako wzór jak należy żyć i pracować dla dobra Narodu.
Dalsze lata to dość stabilny rozwój rzemiosła w okresie poprzedzającym wprowadzenie nowej ustawy o działalności gospodarczej. W 1989r. do cechu należało około 700 zakładów rzemieślniczych.
Zniesienie obligatoryjności przynależenia do organizacji cechowej spowodowało drastyczny spadek ilości zrzeszonych w cechu członków. Od wyboru zarządu w 2001r. działalność Cechu bardzo się ożywiła. W budynku Cechu został przeprowadzony kapitalny remont. W dniu 19.VI.2002r. Walne Zgromadzenie Członków Cechu w oparciu o nowelizację Ustawy o rzemiośle z dnia 22 marca 1989r. oraz Ustawy o Trójstronnej Komisji do Spraw Społeczno- Gospodarczych i Wojewódzkich Komisjach dialogu społecznego przyjęło nową nazwę – Cech Rzemiosł Różnych i Przedsiębiorczości im. Stanisława Staszica w Ciechanowie i pod tą nazwą działa do dziś.
Aktualnie cech zrzesza 60 zakładów rzemieślniczych wiodącymi branżami są: fryzjerstwo i mechanika pojazdów samochodowych.
Aktualnie cech zrzesza 60 zakładów rzemieślniczych wiodącymi branżami są: fryzjerstwo i mechanika pojazdów samochodowych.
Przedmiotem podstawowej działalności Cechu jest ochrona i reprezentowanie interesu członków, prowadzenie na rzecz członków działalności kulturalnej, oświatowej i szkoleniowej, nadzór nad przebiegiem przygotowania zawodowego pracowników młodocianych, utrwalenie więzi i integracja zrzeszonych członków.